«Επιπλέον, μας βοήθησαν φίλοι πτωχοί και συνάδελφοι χωρίς να το ζητήσουμε»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και το πώς κατάφερε να τις ξεπεράσει με τη βοήθεια συναδέλφων της μίλησε η Ελένη Γερασιμίδου
Η ηθοποιός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό #Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου, αναφέρθηκε και στη συμμετοχή της σε μια σειρά από την οποία πληρωνόταν με πολύ χαμηλό μισθό, αλλά έπρεπε να την κάνει για να καλύψει κάποια χρέη.
Η αλήθεια είναι πως όλα τα θέατρα δυσκολεύονται…
Είναι δύσκολο για όλα τα θέατρα, αλλά για εμάς είναι σχεδόν αδύνατο. Πολλοί νομίζουν ότι είχαμε χρήματα και αγοράσαμε θέατρο στο Γκάζι, που είναι πανάκριβο. Όμως, παραλάβαμε χρέη και κτίσματα. Με λίγα χρήματα και προσωπική εργασία φτιάξαμε το θέατρο. Καταλήξαμε να δουλεύω εγώ στην τηλεόραση για να μπορέσουμε να το φτιάξουμε. Έπαιξα στους «Συμμαθητές». Εκεί έπαιρνα μια εξευτελιστική αμοιβή από τον ίδιο παραγωγό που με ακριβοπλήρωνε στα «Χρυσά Κορίτσια». Είχαμε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη. Επιπλέον, μας βοήθησαν φίλοι πτωχοί και συνάδελφοι χωρίς να το ζητήσουμε.
Ήρθαν και μας είπαν να μην πάμε σε καμιά τράπεζα. Μας έδωσαν χίλια, άλλος πέντε χιλιάδες ευρώ που ήταν και τα περισσότερα. Αυτά τα χρήματα τα ξεπλήρωσα με εξευτελιστική αμοιβή από το σίριαλ που έπαιξα για τρεις μήνες. Μπορεί να μην πήρα τα τεράστια ποσά από την τηλεόραση, όπως κάποιοι, αλλά θεωρώ ότι οι αμοιβές που έπαιρνα όταν ξεκίνησε η ιδιωτική τηλεόραση ήταν καλές.
Κάναμε με τον σύζυγό μου ένα σπίτι το οποίο κάηκε. Δεν κάναμε ούτε γιοτ, ούτε διακοπές, ούτε πισίνες, ούτε τίποτα.
Η ηθοποιός, μεταξύ άλλων, καυτηρίασε τα νέα δεδομένα στην τηλεόραση.
Θα σας δούμε τηλεοπτικά τη νέα σεζόν;
Όχι δεν έχω καμία πρόταση. Είπα κάποια στιγμή ότι δεν μπορώ να δουλεύω στην τηλεόραση όπως δούλευα παλιά εντατικά. Εννοώ να σηκώνομαι στις έξι το πρωί και να γυρνάω και να πηγαίνω κατευθείαν στο θέατρο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παίζω — έτσι κι αλλιώς έπαιζα και στη «Μουρμούρα». Και στο Λαζόπουλο. Δεν εννοώ μόνο guest. Υπάρχουν ρόλοι που δεν χρειάζεται να είσαι από τις έξι το πρωί εκεί κάθε μέρα. Αλλά με συγχωρείτε που το λέω, τώρα οι «γιαγιάδες» στην τηλεόραση είναι γυναίκες σαρανταπεντάχρονες και πενηντάχρονες.
Πώς σας φαίνεται αυτό;
Δεν έχω τίποτα και χαίρομαι πολύ γιατί έχουν αποκαλυφθεί σπουδαία ταλέντα που απλώς κάποτε έκαναν τις ωραίες. Το λέω με όλη μου την ψυχή και τη συναδελφικότητα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ας με βάλουν να κάνω μια για προγιαγιά, τι να πω;
Θεωρείτε ότι υπάρχει ηλικιακός ρατσισμός στην τηλεόραση;
Να σας πω, όχι, δεν θεωρώ κάτι τέτοιο. Μακριά από μένα τέτοια τσιτάτα. Θεωρώ όμως ότι δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Ειδικά σήμερα που πολλές γυναίκες την πατάνε σε ένα σύστημα που τους έχει πει να παγώνουν τα… ωάριά τους και έτσι γίνονται μανάδες στα 50. Οπότε πως μπορεί μια 55άρα να υποδυθεί τη γιαγιά; Τέλος πάντων, όπως καταλαβαίνετε, εγώ δεν έχω πρόβλημα με καμία συνάδελφο και χαίρομαι και καμαρώνω. Αλλά λέω, επειδή με ρωτήσατε για μένα… Χρειάζομαι την τηλεόραση πάντως, αλλά δεν θα πάω όμως με εξευτελιστικούς μισθούς. Το έκανα κάποια περίοδο, το δέχτηκα. Ήταν και η κρίση τότε…
